எங்கே செல்லும் இந்தப்பாதை??

பள்ளியின் கழிவறையில் பள்ளி மாணவியின் பிரசவம்,கள்ளக்காதலனின் மீதுள்ள காழ்ப்புணர்ச்சியால் காதலனின் மகனையே கதறகதற கொன்ற கொடூரம்..அன்றாடம் நாம் அறியும் செய்திகளில் இவை லேட்டஸ்ட்.

கடந்த வாரம் ஒரு மாலுக்கு சென்று இருந்த பொழுது அங்கு காட்சி அளித்த இளசுகளின் தோற்றம்,நடை.உடை பாவனை,அலட்சியபோக்கு,பொது இடம் என்ற இங்கிதமின்றி பார்ப்போரை முகம் சுளிக்க வைக்கும் அவர்களது நடவடிக்கை எப்படியும் வாழலாம் இதுதான் நாகரீகம் என்று நினைத்து வாழும் தான் தோன்றித்தனம்..இவைகளை எல்லாம் பார்க்கும் பொழுது அந்த இளசுகளின் மீது வெறுப்பு ஒரு பக்கம் வந்தாலும்,கலாச்சாரசீரழிவுக்கு பச்சைக்கொடிகாட்டிவிட்டு இறுமாந்து போய் இருக்கும் அந்த இளசுகளைப் பெற்றவர்களை,முகம் தெரியாத அந்த மனிதர்கள் மீது கோபம்தான் வருகின்றது.

எத்தனையோ விஷயங்களில் வாழ்க்கையில் முன்னேறி விட்டோம்,விரல் நுனியில் உலகையே கொண்டுவந்துவிட்டோம் என்று பெருமிதப்படும் இவர்கள் கலாச்சாரா சீரழிவை நினைத்துப்பார்க்க வேண்டாமா?

இளசுகளின் இந்த முற்போக்குத்தனம் சமுதாயத்தில் முளைவிட்டிருக்கும் நச்சுக்காளான்,வாழ்க்கையையே நொடியில் புரட்டிப்போட்டு விடும் ஒரு பயங்கரவாதம் என்று புரிந்தும் அதனை களைய மனதில்லாமல் நாகரீகம் என்ற போர்வையில் வாழும் அநாகரீக வாதிகளை என்னென்பது?

காசுக்காக ஆட்டம் போடும் திரைஉலகத்தினரைப்பார்த்து நிஜ வாழ்க்கையில் அதே நடை,உடை பாவனைகளை பின்பற்றி கலாசாராத்தை சீரழித்து வருவதோடு,தங்களையும் சீரழித்து தங்களையே அதலபாதாளத்திற்கு தள்ளி விடுகின்றனர்.

"இதோ இந்த மினி ஸ்கர்ட்டை எடுத்துக்கொள்"
"ஏற்கனவே தலைக்கு போட்டு இருக்கும் கலர் கொஞ்சம் டல்..இந்த முறை இன்னும் டார்க்கா வாங்கலாமா"
"உன் பாய்பிரண்டுக்கு பர்த்டே ன்னியே?என்ன பிரஷன்டேஷன் வாங்கலாம்?"
இப்படி கேள்விகளை ஒருதாயே கேட்கும் அளவிற்கு நாகரீகம் முற்றி விட்டது.

"கண்ணதாசன் காரைக்குடி..பேரைச்சொல்லி ஊத்திக்குடி"இப்படி நாண்கு வயது மகன் பாடி ஆடுவதை ரசித்து சிலாகிக்கும் அப்பா அம்மாக்கள் இருக்கும் வரை பள்ளிக்கழிவறையில் பிரசவங்களும்,கள்ளக்காதலால் கொலைகளும் நடந்தேறிக்கொண்டுதான் இருக்கும்.

இறைவன் மேலுள்ள நாட்டம்,குடும்பத்தினர் மேலுள்ள நாட்டம் குறைந்து,மறைந்து போவதால் தான் இத்தகைய சீரழிவுக்கான காரணம்.
இறைவன் மேலுள்ள நாட்டமும்,அச்சமும் தவறு செய்யக்கூடிய தருணங்களைக்குறைக்கின்றன.குடும்பத்திலே ஒருவருக்கொருவரான ஆழமான பாசம் இக்காலத்தில் தகர்க்கப்பட்டு வருகின்றது.

சிறுவயதிலேயே சொல்லிக்கொடுக்கப்படவேண்டியவைகளை,கண்டிக்கப்படவேண்டிய காரியங்களை இக்கால பெற்றோர்கள் செய்யத்தவறி விடுகின்றனர்.

வெட்க உணர்வு இல்லாமல் போவதற்கு ஆண்,பெண் பாகுபாடின்றி வரைமுறையற்று பழகுதல்,எதிர்பாலினரில் எவ்வளவு நண்பர்களோ அவ்வளவு பெருமைக்குரிய விஷயம் என்று தங்களையே சிறுமைப்படுத்திக்கொண்டு வாழ்வது,எப்படியும் வாழலாம்,மனம் போல் வாழலாம் என்ற நிலைக்கு வந்து விடுகின்றனர்.

பிள்ளைகளைப்பற்றிய பயம் பெற்றோர்களுக்கு இல்லை.பெற்றோர்களைப்பற்றிய பெருமிதம் பிள்ளைகளுக்கு இல்லை."என் பிள்ளை எஞ்சினியர் ஆகவேண்டும்,மருத்துவர் ஆக வேண்டும்,கலெக்டராக வேண்டும்,மேற்படிப்புக்கு யூ கே அனுப்ப வேண்டும்,அண்ணா யுனிவர்ஸிடி கவுன்ஸிலிங் வரை வெயிட் பண்ண முடியாதுன்னு பணத்தை பணம் என்று பார்க்காமல் நம்பர் ஒன் காலேஜில் எழு லட்சம் கட்டி சீட் வாங்கி விட்டேன்"இப்படி எண்ணங்கள் தான் இன்றைய பெற்றோருக்கு மிகுதியாக உள்ளதே ஒழிய நம் பிள்ளையை நல்ல பிரஜை ஆக்க வேண்டும்,நேரிய வாழ்வியலை பின்பற்ற வேண்டும்,இறை வழி நடக்கவேண்டும்,கலாசார சீரழிவுக்கு அடிபணிந்து விடலாகாது போன்ற உயரிய சிந்தனைகள் ,மேன்மையான போக்கும் இன்றைய பெற்றோரிடம் இல்லை.

அயல் தேசத்து உணவு பழக்கவழக்கங்களுக்கு அடிபணிந்து விட்டதைப்போல்,அந்நிய கலாசாராத்திற்கும் அடி பணிந்து வாழ்க்கையை தொலைக்கும் நிலைக்கு தள்ளப்பட்டுவிடுவதுதான் பரிதாபம்.

நன்நடத்தை,விடா முயற்சி,விசாலமான அறிவு,தானே நல்ல முடிவெடுத்து அனைவரையும் ஆச்சரியத்துடன் நோக்கவைக்கும் உயர்வு இவைகள் எல்லாம் ஒருங்கே பெற்று விஞ்ஞானத்தை நன் முறையில் பயன் படுத்தி வாழ்வில் சிகரங்களைத்தொடக்கூடிய நாளைய இளவரசர்கள்,இளவரசிகள் தறிகெட்டுப்போய் வாழ்க்கையை தவற விடுகின்றனர்.

சுகாதாரமாக வாழ நினைக்கிறோம்,சுற்றுப்புற தூய்மைகளை கவனிக்கின்றோம்.பொது இடத்தில் அமர்ந்தால் கூட ஆடை வீணாகி விடுமோ என்று ஆள்காட்டி விரலால் கோடிழுத்துப்பார்த்து விட்டு அமர முனைகின்றோம்.நம்முடல் அழுக்கேற்படாமல் சுத்தமாக வைத்திருக்க முனைகின்றோம்.ஆனால் நாம் அறியாமலே நம் சந்ததிகள் மனம் அழுக்கடைந்து,காலப்போக்கில் காட்டாற்று வெள்ளமாக எல்லை மீறிப்போகும் அவலத்திற்கு துணை நிற்கலாமா?

நாகரீகம் என்ற போர்வையில் அநாகரீகமாக நடமாடவிட்டு,நாட்டையும்,வீட்டையும் சீரழிக்க முனையும் பிள்ளைகளின் பெற்றோரே சிந்தியுங்கள்